Η Ελληνική Σημαία

Η εθνική σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο πάνω προσίστιο μέρος, υπάρχει ένας λευκός συμμετρικός σταυρός. Οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν σε κάθε γράμμα ξεχωριστά, στη λέξη «Ελευθερία». Επίσης είναι τόσες όσες και οι συλλαβές της ιερής φράσης

«Ελευθερία ή Θάνατος», που λέγονταν κατά την Ελληνική Επανάσταση επί Τουρκοκρατίας. Ο σταυρός συμβολίζει τη συνέχιση της Ελληνικής ιστορίας, όπου ο συμβολισμός ήταν ιερός για το Ελληνικό Θρήσκευμα των Ολύμπιων Θεών. Είναι πανάρχαιο σύμβολο του δυϊσμού και συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, το πυρ (φωτιά), το αήρ (αέρα), το ύδωρ (νερό) και τη γη (χώμα). Αργότερα επί χριστιανισμού θεώρησαν κάποιοι ότι είναι χριστιανικό σύμβολο, υπέρ του προφήτη Χρήστου που γεννήθηκε περίπου το 0 μ.Χ . Στην πραγματικότητα όμως ο χριστιανικός σταυρός είναι επιμήκης στο κάτωθεν άκρο του, διότι ο «εκπρόσωπος του Θεού» είχε σταυρωθεί σε ξύλινο σταυρό. Σημαίες με σταυρό επίσης χρησιμοποιήθηκαν από τις πρώτες μέρες της Επανάστασης του

1821, και μάλιστα κατά την κήρυξη της Επανάστασης την 25η Μαρτίου από τον Επίσκοπο Γερμανό. Η πρώτη Eλληνική σημαία με τη σημερινή της μορφή (κυανό φόντο και λευκός σταυρός) σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο. Σ’ αυτή ο Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο-Στέφανο Δημητριάδη, τους Λαζαίους, τον Καρατάσο, τον Λιόλιο, τον Τσάμη και πολλούς άλλους.

Πηγή: en.wikipedia.org