Βάκχες

Οι Νύμφες Βάκχες ήταν μελαχρινές Θεότητες που συνόδευαν τον Θεό του δράματος Διόνυσο. Αρχικώς ήταν Θεότητες της φύσης αλλά αργότερα επειδή ήταν λίγες, ο Θεός της γονιμότητας ζήτησε από τους Δρυΐδες να χορηγήσουν στις πιο όμορφες Θρακιώτισες, ειδικό γιατρικό που σταματούσε το γήρας στις γυναίκες.

Νύμφη Βάκχεια

Έτσι αφού εκπαιδεύτηκαν οι ομορφότερες γυναίκες, ορισμένες εκ των οποίων ήταν παιδιά του Θεού Διονύσου, στο τραγούδι, στο χορό και στο δράμα, ο γιος του Θεού Διός τις έκανε ακόλουθές του στη διασκέδαση και στις τοπικές γιορτές των ανθρώπων. Όλες οι γιορτές ήταν αφιερωμένες στους Θεούς που δημιούργησαν το γένος των Ελλήνων και πρόσφεραν όλα τα πλούτη προκειμένου τα παιδιά τους οι Πελασγοί, οι Ίωνες, οι Δωριείς, οι Αιολείς, οι Σπαρτιάτες (Σείριοι), οι Μακεδόνες και οι άλλες Ελληνικές φυλές να είναι όσο πιο αυτάρκης γίνεται στην επίγεια ζωή τους. Στη Θράκη ζούσαν έντονα μαζί με τις Βάκχες και ετοιμαζόταν για την αιωνιότητα που θα ξεκινούσε, όταν η ψυχή τους ήταν να πάει στο Βασίλειο των ψυχών. Είναι γνωστή η ιεροτελεστία, όπου άνδρες έπιναν στο όνομα των Θεών, πριν με μαγικό τρόπο παραδώσουν την ψυχή τους στο Θεό Άδη. Το όνομά τους οι Βάκχες, το οφείλουν σε προσφώνηση του Θεού Διονύσου ως Βάκχο. Με αυτό το όνομα έγινε γνωστός στη Θράκη ο Διόνυσος όταν πλησίαζε η εποχή που άνοιγαν τα θέατρα σε Ελλάδα, Λιβύη, Αίγυπτο και Αραβία.

Γνωστότερη τραγωδία με όνομα Βάκχες είναι αυτή του Ευριπίδη. Στην υπόθεση του έργου του Ευριπίδη, συνυπάρχουν το τραγικό, το δραματικό και το θεατρικό στοιχείο. Ο Θεός Διόνυσος, γιος του Θεού Δία και της κόρης του Κάδμου Σεμέλης, φτάνει στη Θήβα με μορφή ανθρώπου, για να επιβάλει τη λατρεία του. Οι κόρες του Κάδμου αμφισβητούν τη Θεϊκή του καταγωγή και τρελαίνονται από το Θεό και ως Μαινάδες παραμένουν στο Κιθαιρώνα. Ο Πενθέας, γιος της Αγαύης αποφασίζει να στραφεί ενάντια στις Μαινάδες. Συλλαμβάνει τον Διόνυσο, αυτός ελευθερώνεται και με σεισμό καταστρέφει το παλάτι. Στη συνέχεια ο Πενθέας μεταμορφώνεται σε Μαινάδα, αλλά όταν φτάνει στο βουνό για να προστατέψει τον Θεό, οι Μαινάδες έχουν ήδη διαμελίσει τον Διόνυσο. Η Αγαύη επιστρέφει θριαμβευτικά από το βουνό, αλλά ο Κάδμος την κάνει να συνειδητοποιήσει τι έπραξε. Το έργο κλείνει με την εμφάνιση του Διονύσου ως Θεού αθανάτου. Δεν υπάρχει πρόσωπο στο έργο που δεν θα μεταμορφωθεί, ο ίδιος ο Θεός μεταμορφώνεται από ζώο σε θνητό, ο Πενθέας από Βασιλιάς γίνεται Μαινάδα, ηδονοβλεψίας, αδύναμο παιδί και ελάφι.

εικονίδιο προηγούμενο,icon precedent,before.
εικονίδιο επόμενο,icon next one,after.