Ώρες
Οι Ώρες
Στην Ελληνική ιστορία, οι Ώρες ήταν οι Θεές των εποχών και της φυσικής ροής του χρόνου. Ήταν αρχικά οι προσωποποιήσεις της φύσης σε διαφορετικές εποχές, αλλά αργότερα στα νεότερα χρόνια θεωρήθηκαν ως Θεές της Γαίας και της φυσικής δικαιοσύνης. Παραδοσιακά, φρουρούσαν τις πύλες του Ολύμπου, προωθώντας τη γονιμότητα της Γαίας, και συσπειρώνοντας τα αστέρια και τους αστερισμούς.
Η πορεία των εποχών συμβολικά περιγράφεται ως χορός του Ωρών που έδιναν τα χαρακτηριστικά τους, στα ανοιξιάτικα λουλούδια, στο άρωμα και στη χαριτωμένη τους φρεσκάδα. Ο αριθμός των Ωρών ποικίλλει ανάλογα με διαφορετικές πηγές, αλλά συνήθως ήταν τρεις, η Θαλλώ, η Αυξώ και η Καρπώ, που ήταν Θεές της τάξης της φύσης. Οι Θεές του νόμου και της τάξης ήταν η Ευνομία, η Δίκη, και η Ειρήνη.
Περιγραφές
Η πρώτη γραπτή αναφορά των Ωρών είναι στην Ιλιάδα, όπου εμφανίζονται ως φύλακες των πυλών των νεφών του Δία. Ήταν κόρες του Θεού Δία και της Θεάς Θέμιδος και κατά το ήμισυ αδελφές των Μοιρών. Οι Θεές Ώρες ήταν οι πρώτες που υποδέχτηκαν την Θεά Αφροδίτη και αφού την έντυσαν, την συνόδεψαν στον Όλυμπο. Οι Ώρες ήταν βοηθοί του Θεού Ήλιου και επιπλέον βοηθούσαν την Θεά Χλωρίδα στο έργο της, στην βλάστηση της γης, ρυθμίζοντας τις Εποχές του Χρόνου.
Από την πρώτη, πιο οικεία τριάδα, που σχετίζεται με την Θεά Αφροδίτη, οι Ώρες ήταν σύμβολα της εποχής της ζωής και της ανάπτυξης. Η Θάλλω που σημαίνει αυτή που φέρνει λουλούδια είναι η Θεά της άνοιξης που ανθίζει και προστατεύει τη νεολαία. Η Αυξώ σημαίνει την ανάπτυξη των φυτών και λατρευόταν μαζί με την Ηγεμόνη στην Αθήνα ως μια από τις δύο Χάριτες. Η Καρπώ, ήταν αυτή που έφερνε τα τρόφιμα. Ήταν υπεύθυνη για το φθινόπωρο, την ωρίμανση, καθώς και για τη συγκομιδή των καρπών που φυλούσε στον Όλυμπο. Ήταν συνοδός των Θεών Περσεφόνης, Αφροδίτης και Ήρας, και συσχετίστηκε επίσης με τον Θεό Διόνυσο, τον Θεό Απόλλωνα και τον Πάνα. Η Θαλλώ και η Καρπώ εμφανίζονται σε τελετές της Αττικής σημειώνει ο Παυσανίας τον 2ο μ.Χ. αιώνα.
Από τη δεύτερη τριάδα η Δίκη, (δικαιοσύνη) ήταν η Θεά της ηθικής δικαιοσύνης. Μητέρα της, ήταν η Θεά Θέμης που έλεγχε και κυβερνούσε τη θεία δικαιοσύνη. Η Ευνομία που σήμαινε την διακυβέρνηση με καλούς και σωστούς νόμους ήταν η Θεά της νομοθεσίας. Το ίδιο ήταν και η κόρη του Θεού Ερμή και της Θεάς Αφροδίτης, η Θεά Ειρήνη. Ήταν η προσωποποίηση της ειρήνης, του πλούτου, και απεικονίζεται στην τέχνη ως μια όμορφη νεαρή γυναίκα που φέρει το κέρας της Αμάλθειας και το σκήπτρο.
Στα Διονυσιακά αναφέρεται ένα σύνολο άλλων τεσσάρων Θεών Ωρών που έδωσαν τα ονόματά τους, στις τέσσερις εποχές του έτους: η Έαρ (άνοιξη), η Θέρος (καλοκαίρι), η Φθινόπωρον (φθινόπωρο) και η Χειμών (χειμώνας).
Τέλος κοινή αποδεκτή άποψη είναι οι Θεές Ώρες της Ημέρας. Ήταν δώδεκα Ώρες από την Ανατολή εώς τη Δύση του Ηλίου. Το χειμώνα ήταν μικρή η διάρκειά τους και το Θέρος μεγαλύτερη. Στον Ισημερινό της Γαίας, όπου προσγειώθηκαν αρχικά τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες Σείριοι από το διάστημα το 1400 π.Χ, οι Ώρες είχαν την ίδια διάρκεια. Στο Βόρειο ημισφαίριο που βρίσκεται η Ελλάς η χώρα των Θεών, η διάρκεια των Ωρών είναι διαφορετική.
Οι δώδεκα Ώρες είναι οι παρακάτω:
1. Η Αυγή, το πρώτο φως
2. Η Ανατολή (Ανατολία), η ανατολή του ηλίου
3. Η Μουσική (Μουσικά), η ώρα το πρωί της μουσικής και της μελέτης
4. Η Γυμναστική (Γυμναστικά ή Γυμνάσια), η ώρα το πρωί της γυμναστικής και της άσκησης
5. Η Νύμφη, η ώρα το πρωί της κολύμβησης και του πλυσίματος
6. Η Μεσημβρία, το μεσημέρι
7. Η Σπονδή, σπονδές γίνονταν μετά το γεύμα
8. Η Ηλέτη, η προσευχή, η πρώτη από τις ώρες εργασίας το απόγευμα
9. Η Ακτή (Κυπρίς Αφροδίτη), φαγητό και διασκέδαση, η δεύτερη από τις ώρες εργασίας το απόγευμα
10. Η Εσπερίς, το βράδυ
11. Η Δύσις, ηλιοβασίλεμα με τη δύση του Ηλίου
12. Η Άρκτος, νυχτερινός ουρανός, ο αστερισμός της Άρκτου
Ημερολόγια της Ολυμπιάδος 701,1 σε διάφορες γλώσσες.