Δαίμονες
Άρες: Οι Άρες ήταν θηλυκά πνεύματα (δαίμονες) των κατάρων, που προχωρούσαν εμπρός από τον υπόκοσμο. Συνήθως είναι δυσδιάκριτες από τις Ερινύες.
Ασκάλαφος: Στην ελληνική μυθολογία ο δαίμωνας Ασκάλαφος ήταν γιος του Αχέροντα και της Γοργύρας (κατά τον Απολλόδωρο) ή της Όρφνης (κατά τον Οβίδιο), ενώ τρίτη εκδοχή τον αναφέρει ως γιο της Στυγός. Ο Ασκάλαφος ήταν «χθόνιος δαίμων» (δαίμωνας της γης). Κατέδωσε στον Θεό Άδη(Πλούτωνα) ότι η Περσεφόνη είχε φάει σπόρια από το ρόδι, οπότε η Θεά Δήμητρα τον τιμώρησε βάζοντας πάνω του ένα τεράστιο βράχο. Από αυτόν τον βράχο τον απάλλαξε ο Ηρακλής όταν κατέβηκε στον `Αδη, οπότε ο Ασκάλαφος μεταμορφώθηκε από τη Δήμητρα στο ομώνυμο πουλί (του γένους βύας).
Γοργύρα: H Γοργύρα (ή Ορφνή) ήταν σύζυγος του Αχέροντα και μητέρα του δαίμονα Ασκάλαφου. Είναι προσωποποίηση, όπως δηλώνει το όνομα της (Γοργύρα = υπόνομος), των καταβοθρών υπονόμων, υποχθονίων που μεταφέρουν τα δροσερά επίγεια νερά ποταμών και λιμνών στον Άδη.
Ευρύνομος: Ο Ευρύνομος ήταν Δαίμονας του Άδη, ο οποίος έτρωγε τις σάρκες των πτωμάτων και άφηνε μόνο τα κόκκαλα. Ο Παυσανίας γράφει ότι η εικόνα του υπήρχε στη «Λέσχη των Κνιδίων» στους Δελφούς.
Εφιάλτης: Στην ελληνική μυθολογία ο Εφιάλτης ήταν γιος του Αλωέα και της Ιφιμεδείας. Ο Εφιάλτης και ο αδελφός του Ώτος είναι γνωστοί μαζί ως «Αλωάδες» από το όνομα του πατέρα τους. Ο Εφιάλτης και ο `Ωτος αναφέρονται ως τεράστιοι γίγαντες και ήρωες: κράτησαν επί 13 μήνες αιχμάλωτο τον ίδιο τον Θεό του πολέμου, τον `Αρη, μέσα σε ένα μεγάλο χάλκινο δοχείο. Ο Εφιάλτης μνημονεύεται τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια.
