Κάστωρ και Πολυδεύκης

Διόσκουροι,Κάστωρ και Πολυδεύκης, γιοί του Δία και της Λήδας,αδερφοί της Ελένης.

Οι Διόσκουροι (σημαίνει: Διός+Κούροι), ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, ήταν παιδιά (δίδυμα) του Δία και της Λήδας και αδέρφια της ωραίας Ελένης. Ήταν Θεοί του φωτός και προσωποποιούσαν για τους Έλληνες την εντιμότητα, τη γενναιοψυχία, την τόλμη, την ευγένεια και την αρετή. Ο Κάστωρ κατά την Ελληνική μυθολογία υπήρξε πρίγκηπας της αρχαίας Σπάρτης, γιός της Λήδας, κόρης του βασιλιά των Αιτωλών Θέστιου, και του Θεού Δία.

Στη Σπάρτη υπήρχε κοινό ιερό λατρείας των Διόσκουρων με τις Χάριτες, όπως και στην Αθήνα, την Κέρκυρα και την Μεγάλη Ελλάδα.

Μυθολογία

Σύμφωνα με το μύθο η Λήδα μετά την ένωση της με το Δία, γέννησε δύο αυγά, από το ένα εκ των οποίων γεννήθηκε η ωραία Ελένη και από το δεύτερο τα δίδυμα αγόρια τα οποία στη διάρκεια της ζωής τους υπήρξαν εξαιρετικά αγαπημένα μεταξύ τους. Την ίδια όμως νύχτα η Λήδα ενώθηκε και με τον άνδρα της τον Τυνδάρεω, με αποτέλεσμα τα δυο αδέλφια να έχουν διαφορετικό πατέρα, με τον Κάστορα να λογίζεται ως γιός του Τυνδάρεω και τον Πολυδεύκη ως γιός του Διός.

Διόσκουροι,Κάστωρ και Πολυδεύκης, γιοί του Δία και της Λήδας,αδερφοί της Ελένης.

Ο Κάστωρ υπήρξε ονομαστός δαμαστής αλόγων και δάσκαλος του Ηρακλή στο δόρυ, την ασπίδα, τις στρατιωτικές και στρατηγικές τεχνικές. Όταν στη διάρκεια μιας σύγκρουσης ο Κάστορας έχασε τη ζωή του, ο πατέρας τους Δίας πρόσφερε την αθανασία στον αδελφό του τον Πολυδεύκη. Εκείνος δέχθηκε ζητώντας από τον πατέρα τους να τη μοιρασθεί με τον νεκρό αδελφό του. Έκτοτε οι δυο τους ζούσαν εναλλάξ, τη μία ημέρα στον Άδη, τον Κάτω Κόσμο, και την άλλη στον Όλυμπο, στην κατοικία των Θεών. Η απαγωγή της αδελφής τους Ελένης από τον Θησέα, με τη βοήθεια του Πειρίθου, στάθηκε η αιτία της εισβολής των Σπαρτιατών με τους Διόσκουρους στην Αττική, με την οποία ελευθέρωσαν την αδελφή τους και απήγαγαν τη μητέρα του Θησέα την Αίθρα. Για το θάνατο του Κάστωρ υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές, οι οποίες εμπλέκουν και τους εξαδέλφους τους Ίδα και Λυγκέα, γιούς του Αφαρέως. Στην πρώτη εκδοχή πρόκειται για τον φόνο του από τον Ίδα μετά από τη διαφωνία στη μοιρασιά ζώων από κλοπή, ενώ κατά τη δεύτερη εκδοχή πρόκειται για την απόπειρα των Διόσκουρων να κλέψουν τις κόρες του Λεύκιππου, τις Λευκιππίδες, την Φοίβη και την Ιλάειρα, τις οποίες ο Ίδας και ο Λυγκέας προόριζαν για συζύγους τους. Στη συμπλοκή των εξαδέλφων ο Ίδας σκότωσε τον Κάστορα.

Ο Κάστορας με τον Πολυδεύκη συμμετείχαν στην Αργοναυτική εκστρατεία και γλύτωσαν την Αργώ από τη θαλασσοταραχή στις ακτές της Θράκης και έγιναν οι προστάτες των ναυτικών. Ο μύθος τους υπήρξε έντονος και επηρέασε ακόμη και γειτονικούς στην Ελλάδα λαούς.

Οι Ρωμαίοι τους θεωρούσαν προστάτες του στρατού τους στη μάχη και είχαν κατασκευάσει ναό προς τιμήν τους, τον Tempio dei Dioscuri στην αγορά της Ρώμης, τον οποίο έκτισαν το 498 π.Χ. μετά την νίκη τους κατά των Ετρούσκων στην Μάχη της Λίμνης Ρηγίλλης.

Πηγή: Wikipedia.org