Ημέρα Κρόνου
Η τελευταία ημέρα της εβδομάδος και έβδομη μέρα μαγική είναι υπέρ του Θεού Κρόνου. Ο πατέρας των Θεών του Ολύμπου, του Άδη, του Ποσειδώνα, του Διός, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας ήταν βέβαιο πως έπρεπε να δώσει το όνομά του σε μια ημέρα της εβδομάδος. Η ημέρα αυτή ήταν αφιερωμένη στις μαγείες και στην επικοινωνία των πνευμάτων για καλό ή κακό σκοπό. Όσοι ήταν ιερείς διάβαζαν τα εντόσθια των ζώων και ψαριών που θυσίαζαν και έλεγαν προφητείες. Οι ιερείς της αρχαιότητας, είχαν πνευματικές δυνάμεις και οι περισσότερες φράσεις τους ήταν φιλοσοφικές. Μπορούσαν να προβλέψουν τον καιρό, να καλέσουν και να μιλήσουν με πνεύματα, να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς, να καλέσουν τους Θεούς ακόμη και να συμβουλεύσουν τους Βασιλείς τι θα συνέβαινε στο μέλλον.
Τα ιερατεία και τα μυστήρια της αρχαιότητας όπως τα Ελευσίνια και τα Καβείρια, είχαν υπέρ τεχνολογίες που ακόμη σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να εξελίσσουμε. Οι αρχαίοι ιατροί μπορούσαν να ψυχολογήσουν τους επισκέπτες των ιερατείων, ενώ ο ημίθεος Ασκληπιός με τους μαθητές του στην Νήσο Κω, μπορούσε να νεκραναστήσει πεθαμένους και συγκεκριμένα έφερνε τις ψυχές των νεκρών από την Κάτω Γαία και το «Παλάτι των Ψυχών», επάνω στη Γαία και οι νεκροί επανέρχονταν. Παρόμοια μαγικά έκαναν και οι Έλληνες της Μεσοποταμίας που έβαζαν τις ψυχές των νεκρών σε πιθάρια και ορισμένες φορές τις υγροποιούσαν και τις έβαζαν σε γυάλινα δοχεία. Για τον Ασκληπιό γνωρίζουμε ότι μπορούσε να κλωνοποιήσει ανθρώπους και κάποτε πήρε κύτταρα από νεκρό που του το ζήτησε γυναίκα, εμφύτευσε το γενετικό υλικό του σε μήτρα γυναικός και ξαναδημιουργήθηκε ο νεκρός σύζυγος της γυναίκας. Αργότερα έδωσε φάρμακο στο νέο αυτό άνθρωπο και εκείνος ωρίμασε γρήγορα και έγινε άντρας.
Γενικότερα η ημέρα του Κρόνου είναι αφιερωμένη στην επικοινωνία των ανθρώπων, με τους Θεούς τους και τους νεκρούς συγγενείς τους. Στην αρχαιότητα ήταν η ημέρα που οι άνθρωποι δεν εργάζονταν, διότι ήταν αφιερωμένη στα πνεύματα και την καταγωγή των ανθρώπων που
πίστευαν ότι οι Θεοί, οι ψυχές και τα πνεύματα προϋπήρχαν. Ουσιαστικά επικοινωνούσε το φυσικό με το παραφυσικό μέρος της ζωής, που ονομαζόταν και υπερφυσικό καθώς οι Θεοί που ήταν πνεύματα μπορούσαν να αλλάζουν και να παίρνουν όποια μορφή θέλουν ακόμη και ζώων. Ήταν επίσης η ημέρα των κατάρων καθώς οι Έλληνες είχαν πολλούς εχθρούς που τους ζήλευαν, λόγω της ανωτερότητάς τους και την ημέρα του Κρόνου τους καταράσσονταν, όταν δεν τους πολεμούσαν. Για τα Κρόνια Γένη ήταν η ιερότερη μέρα, που εξασκούσαν κάθε είδους ανωμαλία επί των ανθρώπων. Οι ανθρωποθυσίες ήταν συνήθεις και η ανθρωποφαγία τρόπος ζωής και εκδίκησης των Κρονίων, που δεν ήξεραν και δεν μπορούσαν να ζήσουν μόνοι τους. Όσοι ήταν γεννημένοι την ημέρα του Κρόνου, ήταν καταραμένοι σε όλη τους τη ζωή και συνεχώς οι δυσκολίες της ζωής τους αυξάνονταν.
Επί χριστιανισμού η ημέρα του Κρόνου ονομαζόταν Σάββατο, από την Εβραϊκή λέξη Σαββάτ (Shabbat) που για αιώνες τη θεωρούσαν οι Ιουδαίοι, πρώτη μέρα της εβδομάδος γι’αυτό και ήταν αργία τους. Επίσης ονομαζόταν «Ημέρα Πλυσίματος» που οι ιουδαιοχριστιανοί πλένονταν, «Παραμονή της Κυριακίτσας», «Εβδομάδα» και «Μισή καλή ημέρα» διότι η Κυριακή τους ήταν η «Πλήρως καλή ημέρα».
