Embedded Files
Ο Άρης είναι ο Θεός του πολέμου, της ανδρείας και της αστικής τάξης. Σε αντίθεση με την αδελφή του, την Θεά Αθηνά, η οποία είναι επίσης πολεμική Θεά, ο Άρης δεν μάχεται με σοφία και αυτός είναι και ο λόγος που αρκετές είναι οι φορές που έχει ηττηθεί, ντροπιαστεί και κατατροπωθεί από την Αθηνά. Αγαπάει τον πόλεμο για τον θείο σκοπό του και του αρέσει να μάχεται με όλο του το είναι. Ο Άρης είναι ο πόλεμος και ο πόλεμος είναι ο Άρης.
Τέσσερεις είναι για τους αρχαίους Έλληνες οι βασικές αρετές. Η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη, η σοφία και η ανδρεία. Αυτό φανερώνει την αξία και την τεράστια δύναμη του Θεού Άρη καθώς αυτός αντιπροσωπεύει την ανδρεία. Είναι ο Θεός της ανδρείας και όλοι οι πολεμιστές προσπαθούν να φανούν ανδρείοι τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και έξω από αυτό.
Ο Άρης ανήκει στην δεύτερη γενιά των Θεών. Είναι ο νόμιμος Υιος του Δία και της Ήρας. Συνήθως απεικονίζεται κρατώντας δόρυ και φορώντας κράνος σε κάποια πολεμική σκηνή, ενώ φημίζεται για το καλοσχηματισμένο γυμνασμένο ανδροπρεπές του κορμί και το ωραίο του
πρόσωπο που τον κάνουν ακαταμάχητο στις γυναίκες, τόσο που ούτε η Θεά Αφροδίτη δεν κατάφερε να του αντισταθεί. Η Αφροδίτη, Θεά του έρωτα και της ομορφιάς, αν και νόμιμη σύζυγος του Θεού της φωτιάς Ηφαίστου, αντικρίζοντας το καλοσχηματισμένο κορμί του Άρη δεν αντιστάθηκε. Την παράνομη αυτή σχέση όμως είδε ο Ήλιος που τα πάντα βλέπει και την φανέρωσε στον Ήφαιστο, ο οποίος τότε σκαρφίστηκε ένα σχέδιο για να τους παγιδεύσει. Έβαλε στο κρεβάτι του αόρατα μαγικά δίχτυα και προσποιήθηκε πως θα φύγει στην Λήμνο. Μόλις ο Άρης τον βλέπει να φεύγει πηγαίνει στο σπίτι του να βρει την Αφροδίτη και εκεί παγιδεύεται. Ύστερα από λίγο επέστρεψε ο Ήφαιστος και ειδοποίησε όλους τους Θεούς να έρθουν και να δουν τι έπιασαν τα δίχτυα του. Μετά από παρέμβαση του Ποσειδώνα τους αφήνει ελεύθερους και η μεν Αφροδίτη έφυγε για τον ναό της στην Πάφο, ο δε Άρης για την Θράκη. Από την Αφροδίτη ο Άρης απέκτησε την Αρμονία, η οποία αργότερα παντρεύτηκε με τον βασιλιά, ήρωα, γενάρχη των Θηβαίων, τον Κάδμο, σε έναν γάμο που έδωσαν το παρόν όλοι οι Ολύμπιοι, με τον Απόλλωνα και τις μούσες να παίζουν όμορφους ύμνους και τον Ήφαιστο να χαρίζει στην νύφη ένα πέπλο και ένα περιδέραιο.
Εκτός από την Αρμονία, ο Άρης από την Αφροδίτη απέκτησε δύο γιους, τον Δείμο (τρόμο) και τον Φόβο, οι οποίοι τον συντρόφευαν πάντα και παρευρίσκονταν σε κάθε μάχη. Συχνά μαζί με την λατρεία του Άρη λατρεύονταν και γινόντουσαν τελετές και θυσίες και για τους δύο τους Υιούς. Ιδιαίτερα πριν από κάποια μάχη γινόντουσαν θυσίες προς τιμή τους αλλά και για τον εξευμενισμό τους έτσι ώστε να τους έχουν με το μέρος τους στον πόλεμο. Ιδιαίτερα σε μία τέτοια εποχή που οι πόλεμοι ήταν πολύ συχνοί και ορισμένοι όπως ο Τρωικός πολυετείς, η λατρεία του Θεού του πολέμου ήταν επιβεβλημένη. Παρόλα αυτά όμως δεν ήταν πάρα πολύ αγαπητός και δημοφιλής και ελάχιστοι ναοί χτίστηκαν προς τιμή του, ιδιαίτερα στην περιοχή της Θράκης.
Μία από τις ήττες του Άρη από την Αθηνά περιγράφεται από τον Όμηρο στην Ηλιάδα. Ο Άρης αν και είχε υποσχεθεί σε Ήρα και Αθηνά πως θα βοηθούσε τους Αχαιούς, τυφλωμένος από το
πάθος του για την Αφροδίτη πέρασε στην αντίπαλη παράταξη των Τρώων και βοηθούσε τον μεγαλύτερο ήρωά τους τον Έκτορα, σε μια εποχή που ο Αχχιλέας απουσίαζε. Τότε η Ήρα ζήτησε από τον Δία να μεσολαβήσει και αυτός έστειλε την Αθηνά να τακτοποιήσει το ζήτημα. Η Αθηνά, φόρεσε την Κυνέα (κράνος) του Πλούτωνα, έγινε αόρατη, και επιβιβάστηκε στο άρμα του Διομήδη, ο οποίος ετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει, χωρίς να γνωρίζει με ποιον πολεμάει, τον Άρη στο πεδίο της μάχης. Ο Άρης εκτόξευσε το χάλκινο δόρυ του προς τον Διομήδη και ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα υπήρχε περίπτωση να αστοχήσει, η Αθηνά το έσπρωξε με τα δυο της χέρια και το έκανε να αλλάξει πορεία. Στη συνέχεια, οδήγησε το δόρυ του Διομήδη στα πλευρά του Άρη καταφέρνοντάς του ένα κέραιο πλήγμα, το οποίο τον έριξε κάτω και τον έκανε να σπαράξει τόσο δυνατά όσο δέκα χιλιάδες πολεμιστές μαζί. Μετά από αυτό ο Άρης έφυγε για τον Όλυμπο όπου βρήκε τον Δία και άρχισε να του παραπονιέται για το πόσο περισσότερο συμπαθεί την Αθηνά επειδή αυτή είναι καθαρά δικό του παιδί. Τότε ο Δίας αφού τον έβρισε και του μίλησε πολύ προσβλητικά, τον λυπήθηκε και έδωσε εντολή στον Παιώνα, γιατρό των Θεών να τον θεραπεύσει.
Ακόμη ένας σημαντικός μύθος γύρο από τον Άρη είναι η δολοφονία του Αλιρρόθιου. Ο Αλιρρόθιος ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Νύμφης Ευρύτης ο οποίος, θαμπώθηκε από την
ομορφιά της Αλκίππης, κόρης του Άρη και της κόρης του βασιλιά της Αθήνας Κέκροπα. Η Αλκίππη όμως δεν ενέδιδε στο ερωτικό κάλεσμα του Αλιρρόθιου ο οποίος τυφλωμένος από το πάθος του για αυτήν, την βίασε. Ο Άρης μαθαίνοντας για τον βιασμό της κόρης του θέλησε να εκδικηθεί και έτσι σκότωσε τον Αλιρρόθιο. Ο Ποσειδώνας μαθαίνοντας για τον θάνατο του Υιού του, κάλεσε όλους τους Θεούς σε μία δίκη στην Ακρόπολη των Αθηνών σε ένα χώρο που έκτοτε ονομάζεται Άρειος Πάγος (βράχος του Άρη) κατηγορώντας τον Άρη για δολοφονία. Ο Θεοί όμως ομόφωνα αποφάσισαν την αθωότητα του Άρη. Από τότε όλες οι ποινικές υποθέσεις της πόλης κράτους των Αθηνών εκδικάζονταν εκεί. Ο Θεός Άρης έδωσε το όνομά του στο άλσος του Πεδίου του Άρεως της πόλης Αθηνάς που σχεδιάστηκε το 1934 από τους Έλληνες Βασιλείς με σκοπό να τιμηθούν οι Ήρωες της Επανάστασης του 1821, γι΄ αυτό και είναι διακοσμημένο με τις μαρμάρινες προτομές των 21 ηρώων κατά μήκος της λεγόμενης οδού Αγωνιστών του 21.
Πεδίον του Άρεως ονομάζονταν επίσης στην Αρχαία Ρώμη ευρύτατος ανοικτός χώρος που πλαισιωνόταν από τους λόφους του Καπιτωλίου, του Κυρηναλίου, και του Πιγκίου προς ανατολάς και της μεγάλης καμπής του ποταμού Τίβερη προς δυσμάς.
Κατά την παράδοση, ο χώρος αυτός ανήκε αρχικά στους Ταρκυνίους. Μετά όμως τη κατάργηση της Βασιλείας ο χώρος αυτός αφιερώθηκε στον Άρη, Θεό του πολέμου, όπου και συνήρχονταν εκεί υπό μορφή εκκλησίας οι Ρωμαίοι (μέχρι του 1ου αιώνα π.Χ.) προς εκλογή Υπάτων, Πραιτόρων (στρατηγών), τιμητών καθώς και άλλων αρχόντων της Ρώμης.
Google Sites
Report abuse