Έννοια Αρετής

Αρετή: προτέρημα, χάρισμα, η τάση προς την ηθική τελειότητα. Ο σκοπός των ανθρώπινων ενεργειών, κατά τον Αριστοτέλη, είναι η ευδαιμονία. Η αρετή, όταν κυριαρχεί στα πάθη και στις ορμές, τα ρυθμίζει όλα, παίζοντας το ρόλο του μέτρου ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη. Συμπλήρωμα της αρετής είναι και τα αγαθά του σώματος (δύναμη, υγεία, ομορφιά) και τα αγαθά της τύχης (πλούτος, ευγενική καταγωγή κλπ.). Σύμφωνα μ’ αυτά, ευτυχισμένος είναι εκείνος που ενεργεί κατά τις επιταγές της αρετής και συγχρόνως έχει μερίδιο και στα άλλα αγαθά.

Πηγή: Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.), ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και πολυεπιστήμονας, μαθητής του Πλάτωνα και διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.