Ημέρα Διός

Η ημέρα του Διός ήταν από τις σημαντικότερες ημέρες της εβδομάδος, καθώς θα έπρεπε να γίνουν θυσίες στο Θεό Δία για να βρέξει και να επανέλθει η γονιμότητα στη φύση, που ήταν βασικό μέρος της φυσιολατρικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων. Για να βρέξει και να ποτιστούν τα χωράφια έπρεπε να θυσιαστούν πολλά ζώα προς τους Θεούς Δία, Ωκεανό, Υδροχόο και τους τέσσερις Ανέμους που θα δυνάμωναν την ένταση της βροχής. Οι άνθρωποι έπρεπε να φάνε κρέας και συνήθως αυτή την ημέρα, ακολουθούσε τοπική εορτή με αρκετό φαγητό. Η ημέρα του Διός έκλεινε με ερωτική επαφή των ανθρώπων που ήταν αγαπημένοι και παντρεμένοι για ακολουθήσει η επόμενη ημέρα της Αφροδίτης για τους ελεύθερους. Επίσης μαζί με τον Θεό Δία δοξαζόταν και η Θεά Ήρα ως προστάτιδα των παντρεμένων. Ως ημέρα ήταν ταυτισμένη, με τη γονιμότητα της φύσης και των ανθρώπων. Επί χριστιανισμού ονομαζόταν «Πέμπτη» και «Ημέρα ανάμεσα σε δύο Νηστείες».