Αιθέρας

Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησιόδου, ο κόσμος γεννήθηκε από τον Χάος , ύστερα τη Γαία, μετά τον Έρεβος και τη Νύχτα. Στη συνέχεια αυτά γέννησαν τον Αιθέρα, μετά την Ημέρα, τον Έρωτα, κτλ. . Ο Αιθέρας ήταν Θεός που συνδεόταν με την ευτυχία όπως και η αδερφή του Ημέρα σε αντίθεση με τους γονείς του Έρεβος και Νύχτα που συνδέονταν με την δυστυχία. Από τον Αιθέρα και την Ημέρα σύμφωνα με κάποιους αρχαίους μύθους γεννήθηκε η Θάλασσα.

Ο αιθέρας αποτέλεσε σημαντικό μέρος της προσπάθειας των επιστημόνων για την κατανόηση του Σύμπαντος, από τον Αριστοτέλη και τους παλαιότερούς του μέχρι τους επιστήμονες – ερευνητές της σύγχρονης εποχής.

Ο Αιθήρ σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι και το Πυρ που δίνει ζωή, είναι ο σπινθήρας της ζωής για κάθε πλάσμα.

Ο Αριστοφάνης τον αποκαλεί ζωοδότη των πάντων «Αιθέρα σεμνότατον, βιοθρέμμονα πάντων» (Νεφ. 570) .

Στον «Ύμνο προς Πρωτόγονον» βλέπουμε την πίστη των Ορφικών ότι ο Αιθήρ προϋπήρχε πριν από οποιαδήποτε γέννηση – εμφάνιση, αφού ο Πρωτόγονος, ή Έρως, ή Φάνης πλανιόταν μέσα στον Αιθέρα όταν γεννήθηκε από το αυγό, «Πρωτόγονον καλέω διφή, μέγαν, αιθερόπλαγκτον, ωογγενή» - (Ορφ. Ύμνος 6 προς Πρωτόγονον).

Οι Ορφικοί πιστεύουν στην κοσμογονική τους θεωρία ότι ο Αιθήρ είναι ένα πρωταρχικό, βασικό δομικό στοιχείο της Δημιουργίας, ότι είναι η ψυχή του κόσμου, το Θείον Πύρ, ο σπινθήρας που δίνει ζωή σε όλα τα δημιουργήματα.

Πηγή: Wikipedia.org