Έννοια Συναγωγή

Συναγωγή: Ετυμολογία (συν+αγωγή), σημαίνει η επιπρόσθετη αγωγή που λαμβάνεται σε συγκεκριμένο τόπο συνέλευσης και προσευχής, συνήθως από μύστες. Η συνάθροιση, συγκέντρωση, σύγκληση, στρατολόγηση των μυστών είναι το αποτέλεσμα της συναγωγής. Στη συναγωγή ο μύστης καθοδηγεί, ενώνει, συνδέει, συνάπτει, συμφιλιώνει, συνέλκει, συμπλησιάζει, συστέλλει, στενεύει, συνάγει εκ δεδομένων και εξάγει συμπέρασμα. Η εχθρική έννοια της λέξεως σημαίνει: οδηγώ τον ένα εναντίον του άλλου, συνάπτω, αρχίζω μάχη, πόλεμο, φιλονικία. Γνωστότερη Συναγωγή της Αρχαιότητας είναι ο Ναός της Οικουμένης “Κοινόν της Γης Τέμενος” της Ελευσίνας. Εκεί εδρεύει το Θρησκευτικό Κέντρο της Αυτοκρατορίας της ανθρωπότητας στο Τελέστήριο, εντός του Ναού της Θεάς Δήμητρας στα  Ιερά Ελευσίνια Μυστήρια. Κατά τη διάρκεια των Μυστηρίων ο Ιεροφάντης λάμβανε την προφητεία στο Άδυτο, από τους Υποχθόνιους Θεούς (Πλούτων, Δήμητρα, Περσεφόνη, Εκάτη, Χθόνιος Ερμής, Χάρων, Θάνατος, Ηρακλής Παγκράτης, Διόνυσος κ.α.).

Πηγές: 

Επίτομον Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Π.Χ. Δορμπαράκη, Βιβλιοπωλείον της "Εστίας", Ι. Δ. Κολλάρου & Σίας Α.Ε., 1989

Ιερά Έλευσις – Η Αληθινή Ιστορία, Αναστασίου Δ. Στάμου, Εκδόσεις Κάδμος.